อ้างอิงจากDemtro¨der et al. [41] ความแตกต่างของสเกลขนาดใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างแบบคาสต์- โครงสร้างจุลภาค (เดนไดรต์และพื้นที่ระหว่างเดนไดรต์) สามารถมีผลต่อการสั่นพ้องที่มีความยาวคลื่นของลำดับของระยะห่างของเดนไดรต์ ทำตามขั้นตอนที่อธิบายโดยDemtro¨der et al. [41] ค่าสัมประสิทธิ์ความยืดหยุ่นของตัวอย่างทั้งหมดได้รับการปรับแต่งบนพื้นฐานของ 50 eigenmodes ที่มีความถี่ต่ำสุด (เน้นด้วยสีเทาในรูปที่ 5a – d) โดยขั้นตอนที่พอดีกับnonlinear lesssquares การพิจารณาความแตกต่างระหว่างความถี่เรโซแนนซ์ที่สังเกตได้จากการทดลองกับ fobs ที่คำนวณจากพารามิเตอร์ตัวอย่างที่กลั่นแล้ว fcalc ที่อุณหภูมิห้องจะให้ค่าเบี่ยงเบนระหว่าง 0.33 ถึง 0.6 kHz โดยเฉลี่ยซึ่งเป็นเอกสารถึงคุณภาพที่ดีของการปรับแต่ง ในรูปที่ 5 ความแตกต่างเหล่านี้ได้รับการพล็อตเป็นฟังก์ชันของ eigenmodes จากความถี่ต่ำสุดถึงสูงสุด Demtro¨der et al. [41] แสดงให้เห็นว่าความแตกต่างนี้เพิ่มขึ้นตามขนาดตัวอย่างที่ลดลง สิ่งสำคัญที่สุดคือ ผลลัพธ์ที่ดีจะได้รับเมื่อขนาดของชิ้นงานทดสอบเกินระยะห่างเฉลี่ยระหว่างเดนไดรต์อย่างน้อยหนึ่งตัวประกอบ 10 ผู้เขียนยังสรุปว่ายอมรับค่าเบี่ยงเบนเฉลี่ยน้อยกว่า 2 kHz ได้ ดังที่เห็นในรูปที่ 5 การกระจายเฉลี่ยที่สังเกตได้ในงานปัจจุบันจะไม่เกินค่านี้

การวัดปริมาตร (DIL): การวัดค่าความแม่นยำสูงใช้เพื่อตรวจสอบการขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของค่าสัมประสิทธิ์ของ การขยายตัวทางความร้อนที่. ความเครียดที่เกิดจากความร้อนกล่าวคือการเปลี่ยนแปลงสัมพัทธ์ของความยาวตัวอย่าง DLL0 (L0: ความยาวของตัวอย่างที่ 293 K) ที่มีอุณหภูมิวัดได้ระหว่าง 100 ถึง 1573 K โดยใช้เครื่องวัดแบบเหนี่ยวนำชนิด DIL402c จาก Netzsch ตามที่อธิบายไว้ใน [ 41]. ดังที่เห็นได้ในรูปที่ 4b (ชิ้นงานที่ยึดระหว่างแท่งเซรามิกสองแท่งเทอร์โมคัปเปิลปิด แต่ยังไม่ได้ติด) ตัวอย่างที่ใช้ในการวัดการขยายตัวทางความร้อนมีรูปทรงเรขาคณิตเหมือนกันและ-/ การวางแนวของผลึก ดังที่นำมาประเมินความแข็งยืดหยุ่นดูตารางที่ 3 เครื่องวัดความยืดหยุ่นได้รับการปรับเทียบกับตัวอย่างมาตรฐานที่ทำจากคอรันดัมที่มีความยาวเท่ากัน การทดลองทั้งหมดดำเนินการในบรรยากาศ Heที่อัตราความร้อน 2 Kนาที ค่าสัมประสิทธิ์ของการขยายตัวทางความร้อนเชิงเส้นที่¼ oeth-oT ถูกกำหนดให้เป็นอนุพันธ์แรกของเส้นโค้งอุณหภูมิความเครียดที่สอดคล้องกัน ด้วยเหตุนี้คู่ข้อมูล 40 (ความเครียดอุณหภูมิ) ภายในช่วงเวลา± 1.5 K รอบ ๆ อุณหภูมิแต่ละ Ti ถูกประมาณโดยพหุนามลำดับที่สองซึ่งคำนวณจากathðTiÞ/=-

short สำหรับ: การคำนวณ PHAse Diagrams) ที่พัฒนาโดย Kaufmann และ Bernstein [45] สามารถใช้ในการคำนวณเฟสสมดุลในโลหะผสมหลายองค์ประกอบ [46, 47] ในงานปัจจุบัน ThermoCalc (สถานะ-ของการใช้งาน CALPHAD) ร่วมกับฐานข้อมูล TCNi8 เวอร์ชัน 2019b [35]) เพื่อคำนวณสมดุลทางอุณหพลศาสตร์โดยมุ่งเน้นที่ c--อุณหภูมิโซลวาสและสารเคมี องค์ประกอบของ c-และเฟส c-นอกจากนี้อุณหภูมิของ liquidus และ&โซลิดัสตลอดจน c-ปริมาตร frac-&ถูกคำนวณโดยใช้ฟังก์ชันของอุณหภูมิสำหรับโลหะผสมทั้งสี่ การคำนวณเหล่านี้ขึ้นอยู่กับการกระจายทางเคมีที่เป็นเนื้อเดียวกันขององค์ประกอบโลหะผสมใน SX ของเรา ในความเป็นจริงมีการแข็งตัวของเดนไดรติกที่มีบริเวณเดนไดรติก (D) และอินเตอร์เดนไดรติก (ID) ที่มีองค์ประกอบทางเคมีที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตามดังที่ได้แสดงไว้ใน [36] ความแตกต่างขององค์ประกอบทางเคมีโดยเฉลี่ยระหว่างบริเวณ D และ ID จะถูกคำนวณโดยการปรับเศษส่วนของปริมาตรช่อง c-และ c-cuboids ใน&ทั้งสองภูมิภาคมีองค์ประกอบเดียวกัน . ดังนั้นจึงไม่มีความพยายามในการแยกความแตกต่างระหว่างภูมิภาค D และ ID เท่าที่เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบทางเคมีของทั้งสองเฟส--&