การผลิตเบียร์สามารถแบ่งออกเป็นสามขั้นตอนหลักคือการผลิตมอลต์เบียร์เบียร์และเบียร์บรรจุ หนึ่ง กระบวนการผลิตมอลต์มีดังนี้ การเก็บเกี่ยวข้าวบาร์เลย์ข้าวบาร์เลย์ข้าวบาร์เลย์ข้าวบาร์เลย์ข้าวบาร์เลย์เก็บเกี่ยวใหม่มีระยะเวลาพักยาวและอัตราการงอกต่ำ ข้าวบาร์เลย์ที่เลือกตามขนาดของเมล็ดข้าวสาลีใช้ลมและหน้าจอเพื่อกำจัดสิ่งละอันพันละน้อย เมล็ดพันธุ์ข้าวสาลีแช่ในถังเมล็ดพันธุ์ 2-3 วันล้างเอาข้าวสาลีและข้าวสาลีในข้าวบาร์เลย์สามารถเข้าถึง 42-h-48 เปอร์เซ็นต์ การงอกของข้าวบาร์เลย์ที่แช่ในน้ำจะงอกภายใต้อุณหภูมิที่ควบคุมและอากาศถ่ายเทได้เป็นวัสดุต่างๆเพื่อละลายเมล็ดข้าวสาลี อุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับการงอกคือ 13x18 อุณหภูมิระยะเวลาการงอกเป็น 4-6d และรากยืดเป็น 1-1-1.5 ครั้งความยาวของเมล็ด ข้าวมอลต์เปียกเรียกว่าข้าวมอลต์เขียว อบมีวัตถุประสงค์เพื่อลดความชื้นและป้องกันการเจริญเติบโตและการสลายตัวของข้าวมอลต์สีเขียวเพื่อรักษาระยะยาวเพื่อให้ข้าวมอลต์ฟอร์มสารที่ช่วยให้เบียร์สีกลิ่นและรส เก็บข้าวมอลต์ย่างเก็บไว้ในคอนกรีตหรือไซโลโลหะหลังจากการกำจัดการเลือกและเย็น

สอง มีห้าขั้นตอนในการชง มีสามขั้นตอนหลักคือ saccharifying หมักและไวน์สุกหลังการเก็บรักษา บดวัตถุดิบข้าวมอลต์และข้าวจากเครื่องบดเพื่อให้เหมาะสำหรับการดำเนินงาน saccharifying ข้าวมอลต์บดและแป้งวัสดุที่ผสมในถังและถัง saccharifying ตามลำดับเพื่อควบคุมอุณหภูมิ อุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับการย่อยสลายโปรตีนถูกเก็บไว้ในถัง หลังจากการผสมที่สมบูรณ์แบบของ liquefacient ส่วนผสมในถังหมักข้าวสาลีข้าวสาลีบดถูกเตรียมโดยการรักษาที่อุณหภูมิที่เหมาะสมของน้ำตาล มีอยู่สองวิธีที่จะเพิ่มอุณหภูมิของข้าวสาลีบด ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของเบียร์วัตถุดิบและอุปกรณ์ที่ใช้ในการกรองน้ำผลไม้ข้าวสาลีด้วยตัวกรองหรือตัวกรองต้มในหม้อต้มเพิ่มดอกไม้ปรับความเข้มข้นของน้ำผลไม้ข้าวสาลีที่เหมาะสมแล้วป้อนถังตกตะกอนหมุนเวียนเพื่อแยกน้ำค้ น้ำผลไม้ข้าวสาลีเย็นถึง 5 องศาเซลเซียส หมักเย็นน้ำผลไม้ข้าวสาลีกับยีสต์ลงในถังหมักหรือถังหมักกรวยทรงกระบอกสำหรับหมักเย็นด้วยงูหรือคลิปท่อและการควบคุมอุณหภูมิ อุณหภูมิสูงสุดจะถูกควบคุมโดย 8-c13 อุณหภูมิสูงสุดและกระบวนการหมักแบ่งออกเป็นฟองสูงฟองต่ำและปกติ 5-10 วัน เบียร์หมักหรือที่เรียกว่านุ่มเบียร์ขมรสชาติหยาบเนื้อหาคาร์บอนไดออกไซด์ต่ำไม่เหมาะกับการดื่ม หลังจากหมักเพื่อให้เบียร์นุ่มสุกส่งไปยังถังเก็บไวน์หรือเย็นลงในถังหมักที่ด้านล่างของกรวยทรงกระบอกเพื่อควบคุมความดันในถังเพื่อให้คาร์บอนไดออกไซด์ละลายในเบียร์ ในระหว่างการเก็บรักษาไวน์ยีสต์ที่เหลือและความเข้มข้นของของแข็งค่อยๆตกตะกอนเบียร์ค่อยๆชี้แจงคาร์บอนไดออกไซด์ในไวน์ที่อิ่มตัวและรสชาติกลมกล่อมเหมาะสำหรับดื่ม กรองเบียร์ในอุณหภูมิที่ชัดเจนและกรองเบียร์ให้ชัดเจนและโปร่งใสและกลายเป็นสินค้า ความต้องการสำหรับการกรองคือความสามารถในการกรองสูงคุณภาพดีไวน์และคาร์บอนไดออกไซด์สูญเสียน้อยและไม่มีผลต่อรสชาติของไวน์ วิธีการกรองได้แก่ไดอะตอมดินกรองกระดาษแข็งกรองเมมเบรนรูพรุนขนาดเล็กและอื่นๆ สาม บรรจุเป็นขั้นตอนสุดท้ายในการผลิตเบียร์ซึ่งมีผลโดยตรงต่อคุณภาพและลักษณะของเบียร์ เบียร์หลังจากบรรจุควรสอดคล้องกับมาตรฐานสุขอนามัยลดการสูญเสียก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และลดปริมาณอากาศในภาชนะบรรจุ ร่างกายของถังทำจากอลูมิเนียมหรือสแตนเลสความจุเป็น 1520 250 30 50l ซึ่ง 30L เป็นมาตรฐานทั่วไป ถังเบียร์มักจะเป็นเบียร์สดโดยไม่ต้องพาสเจอร์ไรซ์ เบียร์สดรสชาติดีและค่าใช้จ่ายต่ำแต่อายุการเก็บรักษาไม่นานเหมาะสำหรับการขายในประเทศ กระป๋องเบียร์กระป๋องเริ่มต้นใน 1935 ปีในสหรัฐอเมริกา เจ้าหน้าที่ทหารพัฒนาอย่างรวดเร็วในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เบียร์กระป๋องมีน้ำหนักเบาและง่ายต่อการขนส่งและการดื่ม ขวดพลาสติกปี 1980 เป็นตลาดและปริมาณเพิ่มขึ้นทุกปี ข้อดีของมันคือความโปร่งใสสูงน้ำหนักเบาสามารถปิดผนึกอีกครั้งหลังจากเปิดและราคาที่เหมาะสม ข้อเสียเปรียบหลักคือก๊าซป้องกันไม่ดีและ CO2 ค่อยๆลดลงในระหว่างการเก็บรักษา เพิ่มเคลือบเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการจัดเก็บก๊าซแต่ไม่ยาวเกินไป ขวดปีเตอร์ไม่สามารถล้างหรือฆ่าเชื้อก่อนวัยอันควรใช้ขั้นตอนการบรรจุพิเศษเพื่อหลีกเลี่ยงการสูดดมของอากาศและมลพิษจากเชื้อโรคเบ็ดเตล็ด เพื่อรักษาคุณภาพของเบียร์และลดผลกระทบของรังสีอัลตราไวโอเลตมักจะใช้ขวดแก้วสีน้ำตาลหรือสีเขียวเข้ม ขวดที่ว่างเปล่าจะถูกแช่ในถังแช่ด่าง 2-585-40-70 อุณหภูมิแล้วล้างด้วยเครื่องซักผ้าแล้วเทเบียร์ผ่านเครื่องบรรจุและกดฝาด้วยฝากด หลังจากฆ่าเชื้อเครื่องฆ่าเชื้อพาสเจอร์ไรส์ผ่านการตรวจสอบคุณสมบัติก่อนที่จะออกจากโรงงาน