หน้าที่ของหม้อเจลาติไนเซชันคือการต้มแป้งข้าวและผงมอลต์บางส่วนกับน้ำและให้ความร้อนกับยีสต์ saccharified และทำแป้งเหลวและเจลาติไนซ์ หม้อโครงสร้างของเจลาติไนเซทเป็นทรงกระบอกด้านล่างของหม้อเป็นทรงกลมหรือทรงกลม interlayer ฝาด้านบนเป็นผีเสื้อติดตั้งเครื่องปั่นป่วนภายในประเทศด้านล่างของหม้ออุ่นและด้านนอกของหม้อเป็นฉนวน แป้งข้าวบด, มอลต์ผงและน้ำร้อนผสมและป้อนโดยหลอดผงและท่อทางเข้า ด้วยความช่วยเหลือจากการกวนของเครื่องกวนความเข้มข้นและอุณหภูมิของเครื่องบดแบบหนาจึงมีความสม่ำเสมอเพื่อให้อนุภาคที่หนักกว่าในเครื่องบดถูกแขวนไว้โดยไม่ต้องไปนั่งที่ผนังหม้อเพื่อสร้าง " หม้อบาร์ " เพื่อป้องกันมิให้ mash อยู่ใกล้กับพื้นผิวถ่ายเทความร้อนมากเกินไป เพื่อที่จะกระจายไอน้ำอุ่นอย่างเท่าเทียมกันมีทางเข้าของไอน้ำที่มีสี่ท่อสั้น ๆ ที่เชื่อมต่อกับแจ็คเก็ตไอน้ำแรงดันไอน้ำคือ 0.3 ≤ 0.6 MPA ไอน้ำคอนเดนเสทถูกดึงออกจากท่อคอนเดนเสทและก๊าซที่ไม่ควบแน่น ปล่อยออกจากวาล์วของท่อก๊าซที่ไม่ควบแน่นภายใต้ปลอกไอน้ำ ด้านนอกของแจ็คเก็ตไอน้ำของหม้อเจล ด้านบนของฝามีการติดตั้งประตูดึงคู่ท่อผงและท่อล้างแหวนและมีการจัดเรียงไอน้ำที่ด้านบนของฝาปิดและแหวนร่องจะถูกจัดเรียงที่ด้านล่างของชุดยก เบียร์ก๊อกน้ำเสียควบแน่นที่ไหลไปตามผนังของไรเซอร์จะถูกรวบรวมและปล่อยออกจากท่อระบายน้ำทิ้งลงสู่พื้นดิน รูทของท่อไรเซอร์ติดตั้งประตูไอเสียเพื่อปรับระดับการเปิดและปิดตามความต้องการ ด้านบนของท่อไอน้ำมีฝาปิดทรงกระบอกลมเพื่อป้องกันการเข้ามาของนกและการพลิกกลับของกระป๋องลมและฝน วัสดุของหม้อ saccharifying โดยทั่วไปเลือกแผ่นสแตนเลสสามารถรับประกันคุณภาพเบียร์ แผ่นทองแดงควรใช้เพื่อให้ความร้อนด้านในของแจ็คเก็ตเนื่องจากผลการถ่ายเทความร้อนของแผ่นทองแดงนั้นดีและแผ่นเหล็กคาร์บอนธรรมดาสามารถเลือกได้ที่ด้านล่างของหม้อด้านนอกของแจ็คเก็ต การเชื่อมของฝาตัวถังและก้นหม้อควรขัดและผ่านการเคลือบด้วยกรดป้องกันการกัดกร่อน การขัดผิวสัมผัสไม่ควรมีรอยฟกช้ำรอยขีดข่วน

อิทธิพลของการไหลเวียนอาร์คหม้อด้านล่างในวงจรของเหลวเนื่องจากคอลัมน์ของเหลว H2 ใกล้กับผนังเอียงของหม้อด้านล่างพื้นที่ทำความร้อนจะมีขนาดใหญ่กว่าในขณะที่คอลัมน์ของเหลวกลาง H2 จะลึกและพื้นที่ทำความร้อนมีขนาดเล็กลงนั่นคือ กล่าวคือพื้นที่ความร้อนของของเหลวต่อหน่วยปริมาตรของขอบมีขนาดใหญ่กว่าจุดศูนย์กลางส่งผลให้ความหนาแน่นของของเหลวใกล้กับผนังเอียงของก้นหม้อน้อยกว่าของกึ่งกลางดังนั้นฟองอากาศ มีการผลิตได้เร็วขึ้นรอบ ๆ ด้านล่างของหม้อและการก่อตัวของของเหลวโดยรอบสูงขึ้นของเหลวที่สำคัญวงจรธรรมชาติลง ในกรณีเดียวกันการใช้พลังงานกวนเพียง 60% ของกระทะและด้านล่างของหม้อรูปลูกมีข้อดีของการทำความสะอาดง่าย ดังนั้นเจลาติไนเซชั่นหม้อ saccharification และก้นหม้อต้มส่วนใหญ่จะทำในรูปทรงกลมหรือทรงรี เครื่องกวนของเจลาติไนเซชั่นเป็นแบบพายสองใบส่วนใหญ่และมุมการหมุนอาจเป็น 45 °หรือ 60 ° แรงขับตามแนวแกนสามารถส่งเสริมการไหลเวียนและการผสมของบด ความเร็วของการกวนมักจะเป็นสองเกียร์หนึ่งคือเร็ว (30 × 40 r / นาที) สำหรับการผสมวัตถุดิบและอื่น ๆ จะช้า (6 × 8 r / นาที) สำหรับกวนผสมระหว่างการเก็บความร้อนและความร้อนเพื่อป้องกันไม่ให้ การสะสมและด้านล่างของของแข็งวัตถุดิบ ความจุของเจลาติไนเซชั่นหม้อมีขนาดเล็กกว่าหม้อ saccharification และหม้อต้มสาโทและกำลังการผลิตขึ้นอยู่กับปริมาณของวัตถุดิบที่เพิ่มเข้ามาและค่าสัมประสิทธิ์กำลังการผลิตที่มีประสิทธิภาพคือ 58% ~ 60% เมื่อเติมน้ำ (400 ~ 450 กิโลกรัม) ในแต่ละ 100 กิโลกรัม (รวมถึงแป้งข้าวเจ้าและแป้งมอลต์) ความจุของหม้อเจลาติไนเซชั่นคือ 0.5 ≤ 0.55 m3 และปริมาตรที่มีประสิทธิภาพควรคำนวณโดย 500 นาทีต่ำกว่าประตูของท่อระบายน้ำ เมื่อเร็ว ๆ นี้โรงงานขนาดใหญ่ได้นำเจลาติไนเซทหม้อและหม้อ saccharification ของข้อกำหนดเดียวกันเพื่อร่วมกันเพื่อให้การปรับใช้การผลิตมีความสะดวก (2) เพื่อให้เกิดประโยชน์ในการไหลเวียนของของเหลวและพื้นที่ทำความร้อนขนาดใหญ่อัตราส่วนของเส้นผ่าศูนย์กลางต่อความสูงกระบอกของหม้อเจลาติไนเซชั่นคือ 2 ≤ 1, พื้นที่ของไรเซอร์คือ 1: 50 ≤ 1/30 ของพื้นที่ระเหยของเหลวและ อัตราความร้อนทั่วไปไม่น้อยกว่า 1 5 ℃ / นาที